Bu gece çok darlandım. Uzun zamandır böyleyim ama tüm dünya böyle diye ses etmeye yüzüm yoktu. Pencereyi açtım biraz kirli ve soğuk hava soludum. Bir saat az oyun oynadım diye Öykü'yle aram fena açıldı. Bi bahçeye çıkasım hatta hiç içmediğim halde bi cigara yakasım geldi. O yakacağım cigarayı da muhtemelen hiç edecektim ama yine canım çok istedi. ama ne çıkacak bahçe ne yakacak cigara var elimde şu an. Ben de eski defterlerimi açtım, sonra aklıma geldi yıllar yıllar önce bi bloğum vardı benim. Aradım ciddi ciddi, sonra buldum şifresini neyini küçük bi defterde, açtım okudum biraz. Şu an fena haldeyim. O kadar yoğun duyguları tüm çıplaklığıyla nasıl da rahat yazmışım ilk başta ona şaştım. Sonra ne kadar da her şeyi hissediyor ve ifade ediyormuşum, direkt. O duygu dolu kadına özendim, ağlayasım geldi. Hatta az az şıpırdatıyorum. Şu satırları yazmak için içimde bi titreşim oluştu ama bayaa uğraştım gönderi nasıl oluşturacağım diye. Neyse ki buldum. Şimdi bunu bloğa eklemeye ve bloğu görünür kılmaya uğraşacağım kesin. Eğer başarırsam burdan biraz nefes alırım. Belki eskisi kadar blog okuyucusu olmasa da yazmak ruhumu iyileştirir, kimbilir.
Şimdilik bu kadar. Bu gece muhtemelen daha önce yazdıklarıma dalıp, çoğunlukla ağlayacağım. Bazen bu blog yıllarından beri arkadaşlarımın olduğu whatsapp grubunda bazı yazışmalarda ağlayasım geldi dediğimde, "dur ya hemen ağlama" diyen bi arkadaşım var. O aklıma geldi. şimdi bunu okusa aynı şeyi söylerdi. Ağlamak niye hep gereksiz görülür acaba? Ya da ağlamak ne olarak görülür? Çocukken annem de hep beni uyarırdı, film izlerken duygulu bi sahnede ağladığımda, filme ağlanmaz, film o gerçek değil ki derdi, bense gizli gizli ağlamaya devam ederdim. Şimdi benim kızım da herhangi bir şey için ağladığında bazen ben de ağzımdan kaçırıyorum, buna ağlanmaz, gereksiz buna ağlamak dediğimi duyuyorum ve çok utanıyorum ve hemen şaka şaka istersen ağlayabilirsin, ağlamak çok normal diyorum ama kendimi farketmediğim zamanlar da oluyordur mutlaka. Umudum bu zamanların oldukça az oluyor olması.
Evet şimdilik gerçekten bu kadar. Eskisi kadar samimi ve açık olabilir miyim bilmiyorum ama biraz yazmayı deneyeceğim.
