Mübağalasız!!

...İstanbul'da şu üstte görmüş olduğuz manzaraya sahip(pencereden kafanı cıkarınca) evde, Misafirperver evsahibesi, kadiiiiim dostumuz SM'nin süpriz sofrasında, arkadaşlarla yapılan pazar kahvaltısı; anlatılmaz yaşanır dedirtecek lezzetler, keyifli sohbetler;şakalar, komiklikler; derken DŞ oturduğu masadan kalkar pencereye doğru yürür ve kafasını çıkartıp dışarıya boğaza, İstanbul'a bakar, denizin kokusunu ciğerlerine doldurur sonra kafasını camdan içeri alıp evdekilere bakar mutlululuk sarhoşluğu içinde sonra da cep telefonunun saatine. Artık o güzel ortamdan ayrılma vaktinin geldiğini anlar ve gözlerini kapar ve ait olduğunu sandığı gri şehrine varır. Her şey bıraktığı yerde kalmış onu bekliyordur. Peki onu teselli eden biri yok mudur(?) Vardır elbette. Zaten O da olmasa asla gözlerini kapatmazdı herhalde.!!!...