Huzursuz Geceler!!

Dün akşam ekmek mayala, onu bekle, sonra fırını ısıt, pişir derken saat oldu sabahın Üçü, sonra eve yayılan ekmek kokusu sevgilimi uyandırmasın diye salonu ve mutfağı bir güzel havalandırdım. Zaten uykusuzluk ya da huzursuz bacak sendromu gibi bişi yaşayıyorum ve uyuyamıyorum, neyse dün gece yorgunluktan sızmışım artık. Bu sefer de uykumuzun en derin yerinde, uzaklardan bi yerden ÖB'ye biri sesleniyordu ama ben rüya olduğunu sanarak uyumaya devam ettim. Sonunda ÖB'nin bana seslenmesiyle uyandım, ona bakındım, yatakta yoktu, kalkıp sese doğru gittim. Meğerse ÖB'ninki yataktan kalkarken yere düşmüş ve kalkamamış, beraberce kaldırdık, çok korktuk ama, baktık bi şeyi yok, su içirdik, sonra normale döndü, hemen elma var mı olayına da girince canının yanmadığını anladık. Yatağa tekrar yattığımızda kalk borusu alarmı çaldı bu sefer de, walla artık ben uykusuzluktan bitik olduğum için, ÖB'ye vaadettiğim kahvaltıyı hazırlayamadım, kendimi, bi saat daha uyuyabilmek için yatağa gömdüm. Ama ÖB mutfaktaki süprizi mideye indirdikten sonra gelip ekmekler için teşekkür etti.

Aslında bugünü kendime tatil ilan etmiştim. Fatih pazarına gidilecekti SH ve NH ile ama NH mızmızlık yapınca daha ben otobüsteyken plan değişti, bana da atolyenin yolu göründü ancak otobüste uyuyakalmışım ve uyandığımda kendimi Taksim'de buldum. Salak salak indim araçtan, bilinçsiz bi şekilde İstiklal'den aşağı yürümeye başlamışım, kendime geldiğimde, Galata'daydım. Uyuyakalıp, yolumu uzatıtığım için kendimi cezalandırıp, atolyeye kadar yürüdüm ve tabii ki daha da geç kaldım. Sonra kendi kendime zaten bugünü tatil ilan etmemişmiydim diye düşündüm. Ve bir iki maillerime bakıp, resim yapma işine giriştim bugün, Escher'den bi reprodüksüyon yapmaya başladım. Bu resim yapma işi kendimi iyi hissettirdi bana, biraz rahatlamış ve kafam boşalmış hissettim. Hatta bakın blog yazma isteği bile uyandırdı bende. Galiba haftada bir günümü bu tip işlere ayırsam çok iyi olcak benim için.