Sevgilimden ayrı geçirdiğim rutin günlerimden birini yaşarken, o gün nedense kendimi her zamankinden daha yalnız ve kimsesiz hissetmiş, bütün dertlerim kafamda büyümüş, her şeyi bir varoluş sorununa bağlamış, kendimden ve yaşamdan tiksinmiş ve bu duyguyu o an yanımda olan en yakın arkadaşım
ZÜ'ye de bulaştırmış vebalı bir yaratık olarak ben
DŞ,
ZÜ'nün ısmarladığı birayı büyük yudumlarla içerek sanki birayla intihar etmek istiyor gibiyken,
Zü'nun tv kumandasını bilinçsizce eline alması ve kanalları dolaşması sırasında, ntv'de Orhan Pamuk'un konuşmasına rastladık ve bir an buna kilitlendik. İşte o an bütün yaşam sorgulamalarımızı ve bizi psikopata dönüştüren hayat hikayelerimizdeki karakterleri,zihnimizdeki bütün oluMsuzlukları ve hatta önümüzdeki biraları unutup, kendi zamanımızı durdurup, O KONUŞMA ANINI YAŞADIK.
işte bizi bulunduğumuz tadsız ortamdan uzaklaştıran
konuşma metni...
