Bir Fala İnanmak!! Peh Peh Peh!!!!

Arkadaşlar arasında şakalar komiklikler içinde, eğlenmek için birbirimize baktığımız falları saymazsak hayatımda hiç parayla fal baktırmadım. Baktıranlarla bi dolu dalga geçip, hiç ummadığım insanların bile randevular alarak falcılara gitmelerine ve söylenenlerin gerçek olduğunu başkalarına ispatlamaya çalışacak kadar inandıklarına şaştım kaldım hep.
Peki ben bu fal muhabettini niye açtım dimi? Burdan toplumsal bir mesaj vermek, akıllı olun bak, paranızı zamanınızı harcamayın demek için değil tabii ki.
Gıyabımda benden habersiz benim için baktırılmış bi falın yorumlarını aldım dün akşam. Tabii önce büyük bi kahkaha attım, sonra; eeee o ne demekmiş, niye öyle demiş, saçma değil mi flan filan derken kendimi hem kızıp hem de can kulağıyla beni hiç tanımayan ve hiç görmemiş birinin, benden habersiz benim hakkında söylediklerini dinlerken buldum. Sonra konuşmalar bitince yine dalgacı bi tavırla sanki biraz önce ciddi ciddi her şeyi dinleyen ben değilmişim gibi davranarak konuşmayı bitirdim.
İşte sonra olanlar oldu. Dünyanın en saçma şeyi olduğuna ve mantığımın hiç bir zaman almamasına aldırmadan, fal bakan kişinin ki falcı bile değil, dediklerine o andan itibaren inanmak istedim. Evet itiraf ediyorum; Hatta inandım ve içimi bir sevinç kapladı, keyfim yerine geldi. Gerçi bugün, dünkü kadar inanmıyorum hatta umudum bile yok söylenenler konusunda ama işte dün ben bir fala gerçekten inanmak istedim, beni hiç tanımayan birinin benim hakkında söylediklerinin gerçek olması olasılığına %100 inanmak istedim. İşte bu da benim ne kadar sefil, çaresiz, bedbaht, zavallı, salak bir durumda olduğumun vesikasıdır...
Karikatür şurdan

Hayattaki yeni bir açılımın heyecanı!!!!

Kopuşlar yaşadığım şu zamanda, bi silkelenip, can havliyle karar verip, orda burda bi şeyler yapmaya çalıştığım, manevi olarak itilip kakıldığım, VE yeteneğimin ve bilgilerimin hor görüldüğü, VE öyle böyle olmadığım halde, öyle böyle olduğumun söylendiği, VE kimin nasıl isterse öyle algılamak istediği ortamlara veda etmeye karar verdim.

En yakın arkadaşlarımın bu heyecanıma ortak olmaması bu kararı verirken beni en çok üzen şeydi. Oysa ki ben her zaman en yakın arkadaşlarımın ve bi kaç dostumun heyecanlarına ortak olmuş, maddi açıdan pek faydam olmasa da manevi olarak sonuna kadar desteklemişimdir. Çünkü ben bilirim ki benim dostlarım dediğim insanlar bi şey yapmaya karar verdiklerinde, başarılı olma ihtimalleri düşük olsa bile desteklenmeyi hak ederler. Sanırım ben de ediyordum. Tabi bu yaşadığım durumdan dolayı üzgünüm ama öte yandan, insanın hayatta yaşadığı her duygu başka bi tecrübeye kapı açıyor ya, işte bi kapı daha açtım hayatımda, o yüzden kırgınlığım ileri safhalara kaymadı bu yeni algı kapımda, bilakis kendime olan güvenim daha da yerine oturdu ve bu hayatta ne yapmak istiyorsam başkalarının onayına ve fikrine ihtiyaç duymadan yapabileceğimi anladım. Tabi bi yandan da sevgilimin bu işlerden en son haberi olmasına rağmen, kendi başıma verdiğim bu karardan çok hoşnut olması ve beni canıı gönülden desteklemesi ve hayatta hep böyle olmam gerektiğini söylemesi de koltuklarımı epey kabartmadı değil hani!!

Sonuç itibariyle artık benim de bir çalışma mekanım var. Maddi yetersizlikler sebebiyle bi kaç ortaklı bi yer olmasına rağmen çok heyecanlıyım. Kendimi süper iyi hissediyorum . Artık daha ne denir, hayırlı uğurlu olsun denir!!!:)))

Kopuşlar...!

Yine koptum her şeyden. Nasıl bu hale geliyorum walla ben de farketmiyorum. Bi süre sonra bi hortumun içinde döne döne yol alıyorum ama nereye doğru gittiğimi hiç bilmeden, toz toprak içinde düşe kalka ama hiç durmadan ha bire hortumun gücüyle sürükleniyorum. Sonra da işte sonrası malum; Son gücümle kendimi hortumun dışına atıyorum, bitap halde, şaşkın, nerde olduğunu anlamaya çalışan bi yabancı edasıyla ne haldeyim, nerdeyim, ne kadar yol aldım, geriye mi gittim ileriye mi bilemeden, bi baş dönmesi içinde günlerce kendime gelmeye çalışıyorum. Tabi bu arada her şeyden kopuyorum. Arkadaşlarımdan, ailemden, sevgilimden, burdan, dışardan, sokaktan.. Bu kopuşlarım bu aralar sıklaştı kendime hayrolsun diyorum. Daha da olmazsa bi terapist hayretsin diyorum başka da bişi demiyorum!!:)))

Not: Ama ufak ufak blogları okumaya döndüm, maillerimi kontrol etmeye başladım, ufak ufak eşi dostu arama isteği oluşmaya başladı falan......