Güzel günler bizi bekler.....

Yıllardır geçen günlerimize ağladık,
boşa çektiğimiz küreklere, emeklerimizin kül oluşuna,
hayatta bir sokak kedisi kadar kimsesiz olduğumuzu hissetmemize falan filan....
Kaç gündür bu meseleleri düşünüyorum, etrafıma bakıyorum, arkadaşlarıma bakıyorum,
hepsinin en az bizim kadar yalnız olduklarını görüyorum.
Hayatta vicdan sahibi olmanın ne kadar büyük erdem olduğunu anlıyorum.
hayatın kendisi vicdansızken, merhametsizken, insanlardan bunu beklemek
büyük bir iş olur diye düşünüyorum.
Herkes büyük bir varolma yarışı içindeyken, sadece kendini düşünürken,
bencil bir insana dönüşüyor.
Bizim Fatma Girik'i düşünüyorum mesela,
o bu hayattaki en yalnız bırakılmış insanken,
merhametli ve vicdan sahibi ÖB hayatına katılıyor,
ve bu kimsesizliğinden kurtuluyor.
Şİmdilerde ise ben de ÖB'ye eşlik ediyorum.
Bu dünyadaki en zor hayatı yaşıyor olabiliriz ki bu da göreceli bir duygu olabilir.
Bu sabah, kendimizi gerçekten çok yalnız hissederken, birden umutlanıyorum,
düşünmeye başlıyorum,
Zekamız ve insancıl duygularımız sayesinde,
ve biraz da kendimize olan özgüvenimizin eşliğinde,
Aslında Hiç bir zaman bizimle olmak istemeyen,
ve bizimle iyi kötü şeyler paylaşmak istemeyen kimselerden,
medet ummaktan vazgeçmemiz gerektiği kanısına varıyorum.
Çünkü aslında ben yalnız değilim,
ÖB yalnız değil, Bizim Fatma Girik yalnız değil.
Kendimizi yalnız olarak addetmek,
kendimiz küçümsemek, hakkettiğimiz değeri,
kendimize yakıştıramamak ve
şimdiye kadar yaptıklarımızı küçümsemek olur diye hissediyorum.
O yüzden benim hala umudum var,
Bazen yorgunluktan, gösterdiğimiz insanüstü çabadan,
umutsuzluğa kapılıyoruz, sonra hırçınlaşıp,
sağa sola saldırıyoruz, başkalarından yardım eli bekliyoruz,
beklentilerimiz karşılanmayınca da, daha da saldırgan oluyoruz,
kendimizi daha da yıpratıyoruz.
Halbuki kimseden bi beklentimiz olmamalı,
kimseyi sahiplendiğimiz dertlerimizi paylaşmaya zorlamamalıyız,
bu davranış da en az hayatta yalnız bırakılmak kadar bencil ve merhametsiz, faşist bir tavır olur ki bu da gerçekten bizim kendimizle çelişmemize sebep olur.
Bu sabah büyük bir umutla uyandım. Zihnim bütün saçmalıklardan arınmıştı, belki deliksiz bir uyku çekmenin sayesinde kendimi güçlü , mutlu ve umutlu hissiyorum. artık yaşamaya devam diyorum, kızgınlıkları ve gereksiz her şeyi bi arkada bırakmak gerek diyorum.....
hadi bakalım....:))))