Kar yağıyor.....

Sabah bi ara sevgilimden şu sözleri duyar gibi oldum;" baksana ne biçim kar yağıyor..." , fakat, bu kelimeler rüya gerçek arası geldiği için uyanmadım, ya da bilinçaltımda, bu sözlerin karşılığı, yataktan kalkayim diye yalandan heyecan yaratma cümlesi diye kodlayıp, ciddiye almadım. Tabii uzun zamanlar oldu, günlerce, lapa lapa kar yağdığını görmediğimiz; hatta çocukluğumuzdur , en taze ve en heyecanlı kar anılarının olduğu zamanlar, bunca yaşımıza rağmen.

Şu an atölyedeyim, nerdeyse han bomboş, bi çaycı bi ben, ara sıra mekandan çıkıp, hala yağıyor mu diye bakıyorum, nasıl geldim bilmiyorum ama evde duramıyorum, çok canım sıkılıyor, yollarda kalacağımı bilsem o uzun ve meşakkatli yolu aşıyorum, zaten burda yapacak çok işim var, zira kaçırdığım hayatımı yakalamaya çalışıyorum.

Kar hala yağıyor, çaycının canı sıkılıyor, ara sıra laf atıyor bana: "geldin de nasıl gidicen, bi çadır kurarsın artık caminin bahçesine keh keh keh..." diye. Gerçekten kar güzel yağıyor, sıcak atölyemde , yanımda sıcak çayım, işimi yapıyorum, huzurluyum bugün nedense, kar yağıyor......